Vertrouwen

Deze week staat de deugd vertrouwen centraal. Vertrouwen geven, bieden, vertrouwen ontvangen en berusten in wat is.

Vrijdag, oktober 2018, het was een prachtige herfstdag. Een mooie dag voor een ritje over de Ginkelse hei. We zijn met ons zessen. Drie paarden en drie amazones. De herfstkleuren komen in de zon mooi tot hun recht.

We rijden het voor ons welbekende “rondje Mossel” en lunchen bij het theehuis. Na de lunch gaan we weer met een ommetje richting huis.

We rijden op een mooi zandpad, rechts het bos, links de grote heide. Het is stil om ons heen.

Plots stijgt er op nog geen 50 meter links van ons een enorme helikopter van defensie op. Hij komt van achter een heuvel en op het moment dat we hem horen zien we hem ook. Hij is bezig op te stijgen en komt recht op ons af. Zo’n grote helikopter met dubbele propeller! Een immens geval die met het nodige lawaai de stilte doorbreekt. Direct voel ik 600 kilo spanning onder mij. Als een strak gespannen elastiekje dat nog net tussen de vingertoppen hangt. Ik kan het hem niet kwalijk nemen, ik schrik ook. De adrenaline giert door mijn lijf. Met ons schrok volgens mij ook de bestuurder van de helikopter want om te voorkomen dat hij recht boven ons hoofd zou komen te vliegen zwenkt hij uit naar rechts. Met als gevolg dat we nog steeds tegen de onderkant aan kijken en het lawaai is oorverdovend. Jack trekt dit niet, de spanning stijgt en hij wil vluchten. Ik trek hem rustig om en probeer te ontspannen en vertrouwen te geven dat dit niet gevaarlijk is. Ik stuur zijn blik op “het gevaar”. De andere twee paarden blijven ondanks alles vrij rustig en mede dit maakt dat Jack er niet vandoor gaat. De helikopter verdwijnt uit het zicht, Jack blijft nog wat gespannen en alert. Ik moet hem vertrouwen geven dat het gevaar, dat eigenlijk geen gevaar was, geweken is. Ik ontspan mijn lijf, breng mijn ademhaling weer tot rust, Jack ontspant mee.

We gaan verder, nemen de route door het bos. Weg van de vlakte. Daar horen we weer het geluid van een helikopter. Jack is direct weer alert.  “Blijf ontspannen Lian, geef hem het vertrouwen in je, je bent er voor hem, als jij het niet eng vindt, dan vind hij het ook niet”. “Vertrouwen kan mijn angsten wegnemen”.

“Er zit hier vast en zeker een leermoment in”. En alsof de helikopter het er om doet (dat kan overigens niet, want hij kan ons tussen de bomentoppen door niet zien) vliegt hij weer recht boven ons. En als verrassing heeft hij nog 4 vrienden meegenomen. Eén voor één vliegen ze vlak over de toppen van de bomen, recht boven ons. Een leermoment om om te gaan met angsten. Vertrouwen geven en betrouwbaar zijn. Vertrouw op steun van het universum.

Ik neem het zo als het is. Een leermoment tussen Jack en mij. Ik ontspan, vertrouw er op dat ik rust kan overbrengen, ik geef nabijheid en adem rustig door. Bij elke helikopter wordt de heftigheid van Jack minder, hij wil nog één keer wegspringen, maar ik houd hem vastberaden met zachte hand bij mij en terwijl ik met hem in contact ben, ontspan ik mijn handen verder. Zachtjes praat ik met hem, hij ontspant. Mijn reisgenoten zijn nabij en volgen dit procesje dat ik met Jack doormaak. Ook dit geeft vertrouwen. “Ik kan op mijzelf en op anderen vertrouwen”. We vervolgen in vertrouwen onze reis naar huis.

Online?!

Online yoga lessen!? Uhhh?En dan moest het er toch maar eens van komen. Al vanaf eind maart heb ik het afgehouden om online lessen aan te bieden. Waarom zou ik? Er is zo veel aanbod om uit te kiezen. Andere creatieve ideeën hebben ruimte gekregen om te ontwikkelen. Maar toen in de laatste les bij “hart for her Eerbeek” de vraag kwam waarom ik niet Online ging kwam ik toch in beweging. Een weekend besteed aan het inrichten van een nieuw boekingssysteem en hoe ik de Online lessen daadwerkelijk kon uitvoeren. Dinsdagavond was het dan zover. Best spannend. Eén voor één kreeg ik de deelnemers in het half uur voor aanvang in beeld. Echt grappig om te zien hoe de één nog druk was met de afwas en de ander het Yin-nest klaar aan het maken was. Kaarsjes kwamen voorbij, kussens werden aangesleept. Anderen verdwenen in het duisternis van het kaarslicht. Sommigen hadden het hele gezin gemobiliseerd op een mat en maakten er een gezinsuitje van. Hoe leuk is dat!Toen ook de laatste deelnemer ingelogd was gingen alle microfoons uit, was alleen mijn microfoon aan en kon de les beginnen. Voor mij best een beetje maf om tegen een scherm te praten. Maar eigenlijk was het toch erg leuk om te doen. Na de les ontving ik enthousiaste appjes, een mooie stimulans voor de volgende keer. Dank jullie wel!

Respect

Je bent vóór of je bent tegen. Bijna iedereen heeft wel een mening over iets. Het is best lastig om bepaalde keuzes van de regering in deze coronacrisis te aanvaarden. Ja, deze crisis raakt ons allemaal. We hebben het zwaar te verduren. Ik ken niemand in mijn omgeving die de gevolgen van deze crisis niet voelt. Het is maar een heel klein groepje mensen die hier wel “beter” van wordt.

Het valt ook niet mee om alle richtlijnen en adviezen te aanvaarden of te begrijpen. Er spelen ook zoveel tegenstrijdige belangen. Ook al doe je nog zo je best, je kunt er geen koek van bakken.

En hoe zit dat met onze vrijheid van meningsuiting? Mogen we maar zo onze ongezouten mening geven? Geheid dat daar iemand anders wel weer een mening over heeft of je daar voor veroordeelt. Zolang we regelrecht tegen over elkaar staan, komen we nergens met elkaar.   

Natuurlijk mogen we kritisch zijn, maar mogelijk kunnen we ondanks alles toch ook wat meer respect proberen in te zetten.

 “Denk niet wit, denk niet zwart, denk niet zwart/wit, maar in de kleur van je hart”.