We zijn alweer een week verder. In het bos kleuren de bladeren steeds groenen en voller. Altijd mooi om te zien hoe het bos weer veranderd naar het zomerkleed. Daar waar je een paar weken terug nog door de bomen heen kon kijken, moet je nu goed turen om wild te kunnen spotten.

In de afgelopen week heb ik regelmatig jonge reetjes mogen zien. Het is de geboortetijd van de reeën. In het Edese bos heb ik zelfs een tweeling gezien. Ik heb het geluk dat Jack mij helpt op te letten. Het blijft elke keer weer een klein wonder. Vaak ziet of hoort hij het wild eerder dan mij. Een kleine verandering in zijn gedrag van oplettendheid betekend voor mij iets beter kijken. Soms zie ik dan niet wat hij meent te zien of te horen en vertel hem dat “hij ze ziet vliegen”. Maar eigenlijk weet ik wel beter; “The horse is always right” (Pat Parelli). Met eerbied kijk ik in stilte om mij heen en reflecteer ik op het leven.

Persconferentie

De petities om eerder te starten met de yoga hebben er tot nu toe niet toe geleid dat we ook al in het Kulturhus eerder mogen starten. Misschien helaas, maar een besluit is een besluit en geeft wellicht ook duidelijkheid en rust. Mij wel. Ik wacht met de binnen yoga tot daar groen licht voor is, donker groen. Hoe we dat gaan organiseren komt later wel. Ik heb er vertrouwen in dat we daar samen wel uitkomen. Ik ben mij bewust dat we onderdeel zijn van een groter geheel en al het leven kostbaar is.

Eerbied.

De deugd van deze week. Het “nieuwe normaal”; met eerbied met elkaar omgaan. Bewust zijn dat we deel uitmaken van een groter geheel. Dat zijn de zinnen die mij op dit moment opvallen en hoe ik deze ik kan zetten. Eerbied is niet alleen voor de grijze haren, Eerbied is breder, dieper. Welke zin raakt jou als je de kaart leest? Wat betekend Eerbied voor jou? Neem eens tijd voor reflectie op de deugd Eerbied.

Yoga met poezen.
Begin april hebben we afscheid genomen van onze Ranka. Ze was net 19 jaar geworden. Ze heeft een mooi leven gehad en het was tijd om haar te laten gaan. We zullen onze dappere en bescheiden poes nooit vergeten.

Gisteren is Lotje bij ons gekomen. Een kitten van 8 weken. Prachtig en bijzonder van kleur. Ze zit nog even apart omdat we de kennismaking met Pippie rustig en zorgvuldig willen laten verlopen. Ze krijgt regelmatig een boel aandacht in haar eigen kamertje. Ze eet goed, is actief en ondernemend om vervolgens weer diep in slaap te vallen. Binnenkort mag ze mee doen met de yoga. Ik ben benieuwd hoe ze dat gaat vinden!

“Sommige mensen laten de dingen gewoon gebeuren, wie doelgericht is bepaald zelf wat er gebeurt”.

Doelgerichtheid.

Je zit al een paar weken thuis, zonder werk, omdat er een Lock-down is. Ondertussen heb je al geleerd om te gaan met de angst en onzekerheden die de pandemie met zich meebrengt en wen je aan het “nieuwe normaal”. Je beschikt over een zee van tijd. Je gaat op zoek naar een dag invulling. Je zoekt alternatieven voor je huidige baan, je verft je huis van binnen en van buiten, de tuin wordt op orde gebracht, je doet eens een extra voorjaarsschoonmaak en brengt de rotzooi naar de stort, je struint internet af naar gratis cursussen…. Maar dan raakt je creativiteit op, je kracht neemt af en je wordt moe van het bedenken van dingen om er een zinvolle dag van te maken. Ik weet niet hoe het jullie vergaat, maar ik kreeg een periode van dingen uitstellen, want wat vandaag kan, dat kan morgen ook wel. De dag gaat vanzelf weer voorbij.

En dan deze week de deugd Doelgerichtheid die mij er weer aan herinnerd hoe belangrijk het is en blijft om doelen te stellen. Doelen geven richting, energie, vergroten doorzettingsvermogen en creativiteit. Het niet laten gebeuren, maar zelf bepalen wat er gebeurt!

Dus, vanmorgen eerst het huis weer eigen gemaakt (zoals mijn zonen dat afgelopen week tijdens mijn afwezigheid hadden gedaan ?) en nu zit ik weer achter mijn laptop. Mijn doel voor vandaag is om mogelijkheden te creëren om buiten de yogalessen weer op te starten!

“Doelgerichtheid helpt me mijn doel te bereiken”.

Dus volgende week start ik mijn eerste buitenyogales in Ede, op een mooie besloten plek bij het bos. Ik heb er zin in!

Alweer een nieuwe week voor ons. Redden jullie het nog een beetje? Eerlijk gezegd begin ik het behoorlijk zat te worden. De eerste weken lukte het mij nog wel om bezigheden te zoeken, mijzelf een zinnige dagbesteding te geven. Maar ik moet toegeven dat ik de afgelopen week ook wel af en toe een dipje had. De kapster die afgelopen week bij Jinek zat vertolkte eigenlijk heel mooi mijn gevoel “ik heb het gevoel mijn identiteit kwijt te raken”. Ze gaf woorden aan mijn gevoel. Yogalessen geven is wat ik doe, wie ik ben en wie ik wil zijn. Daar krijg ik mijn energie van. De contacten met mensen, iets te mogen geven en daar weer zoveel terug voor te krijgen. Elke dag probeer je dan weer dingen te bedenken die je dat gevoel opleveren. Maar mijn creativiteit is wel een beetje op, mijn lijf doet zeer. Afgelopen weekend heb ik mij weer geprobeerd te herpakken, een plan te maken. Want ik denk dat we er nog lang niet zijn. Ik zet Vertrouwen in en weet dat het goed gaat komen! “Get up. On my feet!

De week van herdenken en vrijheid vieren, de week van 4 en 5 mei. Dit jaar 75 jaar geleden. Het zou bol staan van de festiviteiten. Een bijzondere tijd om juist in deze periode te herdenken. Wellicht kunnen wij die de oorlog niet hebben meegemaakt ons een beetje inleven hoe het 75 jaar geleden is geweest om te leven in angst, met onzekerheden, opgesloten te zijn of de straat niet zomaar op mogen gaan. Ja, misschien, een klein beetje, maar ook weer helemaal niet. De wereld is veranderd, de mensen zijn veranderd. Het is echt een hele andere tijd.

Inlevingsvermogen is echt iets anders. Luisteren naar het verhaal van iemand die in oorlogtijd niet het huis uit mocht is toch echt niet te vergelijken met iemand die nu niet naar buiten mag omdat hij symptomen van Corona heeft. Leef je eens in in die tijd, hoe het voor diegene moet zijn geweest. Vorm je een beeld en luister naar degene die het verhaal vertelt zonder de vergelijking te maken met nu. Ruik zo mogelijk de geuren, hoor de geluiden. Schakel je eigen gedachten juist even uit. Het zal best moeilijk zijn, want je denkt juist nu dingen te herkennen. Een beetje beter kunnen we ons het misschien wel voorstellen….

Inlevingsvermogen. De deugd voor komende week. Bij Inlevingsvermogen onderken je de gevoelens van anderen. Het is het vermogen om je voor te stellen hoe het is om iemand anders te zijn of om in een andere situatie te zijn.

Helaas zijn we in de praktijk vaak met onszelf bezig. We vormen continue, de hele dag door, gedachten, meningen en oordelen. Wist je dat dit 2 tot 3 keer sneller gaat dan dat we praten?

Invullen voor een ander is dus zo gebeurd. Dit proces staat vrijwel nooit stil. We zien de wereld vanuit ons eigen perspectief. Niet zo gek natuurlijk. We leven dan ook 24 uur per dag en 7 dagen per week met onszelf.

Stel je eens voor dat je in gesprek bent met iemand. Hij vertelt over de effecten die deze Coronacrisis op hem heeft. Omdat je je wellicht herkent in deze situatie vorm je een beeld vanuit je eigen perspectief van zijn situatie. Maar omdat hij jouw niet is en jij hem niet, kun je je afvragen of dit beeld klopt met hoe hij de Coronacrisis daadwerkelijk beleeft. En wat hij jouw vertellen wil.

Om je in te leven in de ander is het nodig om bewust na te denken. Even niet de focus op jezelf en je eigen gedachten, maar met je aandacht en emoties stilstaan bij de ander. Kijk en luister eens zonder oordeel. Wie is die persoon? Hoe zou het zijn als ik in zijn of haar schoenen zou staan?

Lees eens de deugdenkaart Inlevingsvermogen.

• Welke zin springt er voor jou uit?
• Wat zou je de komende week extra aandacht kunnen geven? 

5 mei 16:55 uur: “Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder”.