Kijken naar het goede in anderen.

Ooit werd ik mij er van bewust dat ik de mooie dingen die ik zag in mensen, vaak voor mijzelf hield. Positieve gedachten waar ik niets mee deed. Dingen die ik observeerden, waar ik niet naar op zoek was, zinnetjes die zomaar in je hoofd opkomen. “Wat een geduld heeft die vrouw”, “dat ziet er gezellig uit”, “volgens mij heeft die man plezier in zijn werk”. Het kon van alles zijn, spontane observaties, zonder er naar te zoeken.
Ik ben toen als experiment de gedachten hardop gaan zeggen, tegen de bewuste persoon. In de winkel, op straat, wild vreemden of bekenden. Het maakt niet uit. Eerlijk, direct en recht uit het hart. Wat een geweldige reacties volgde daarop. Even een kort contact, zonder uitgebreid gesprek. Een glimlach, een verandering in houding. Wat een positieve energie kreeg ik terug! 
Ik denk er aan terug bij de deugd van de week; Waardering. Helaas moet ik toegeven dat ik het wat ben kwijtgeraakt. 
Deze week pak ik het weer op!
Doe je mee? Benieuwd naar jouw ervaringen.