Het is nog donker als ik bij de stal aan kom. De thermometer geeft 1 graden aan. Als ik uit de auto stap voelt het tegen verwachting in opvallend zacht aan. Het is nog vroeg, donker en windstil. Ik snuif de frisse lucht op en laat de geuren die er altijd rondom de paarden zijn tot mij komen. Heerlijk vind ik dit. Er is nog niemand. Ik laat het hek van de dam open, want ik verwacht de smid elk moment. Jack staat natuurlijk al weer vooraan. Ook in het donker herken ik zijn silhouet. Ik hoor een zachte hinnik. Hij heeft mij ook gehoord.
Al snel hoor ik de smid het terrein oprijden, ik sluit het hek achter hem en loop met het halster naar Jack. “Hé vriendje, ga je mee”. Enthousiast duwt hij zijn neus in het halster. Tuurlijk wil hij mee!
Zijn enthousiasme tempert een beetje als we langs de auto van de smid lopen. Snuivend wil hij met een grote boog om de auto heen. Blijkbaar ruikt hij met zijn sterke reukorgaan allerlei luchtjes die bij deze auto horen. Ik laat hem even ruiken. Als hij de kans krijgt om iets even te mogen onderzoeken kan hij voor zichzelf besluiten dat dit niet spannend is. Het doet mij denken aan zijn eerste ontmoetingen met de smid. Hij moest er in het begin niets van hebben. Wat hebben we samen wat af “gediscussieerd” over het wel of niet spannend vinden van een smid. Wat hebben wij samen de afgelopen jaren veel geleerd! Nadat hij de auto heeft besnuffeld en er het zijne van heeft gevonden lopen we de stal binnen waar het licht brandt. Jack laat zich geduldig bekappen terwijl ik met de smid van gedachten wissel over de zin en onzin van het leven. Af en toe kriebel ik hem (Jack!) eens bemoedigend in zijn hals.
Als de smid klaar is, is er koffie voor de smid en mij. Jack krijgt zijn emmer met een lekker hapje gezonde kruiden.
Als de koffie op is, de smid weer vertrokken en Jack weer terug bij zijn vrienden is, pak ik de kruiwagen. Trek mijn handschoenen aan en ga met de kruiwagen en mestvork het land in om mest de ruimen. Het is ondertussen wat lichter geworden, maar nog steeds windstil. Zit er sneeuw in de lucht? Ik neem er de tijd voor om de mest uit het land op te ruimen. Ik heb vandaag alle tijd van de wereld en de dag is nog maar net begonnen….
Ik zie het helemaal voor me. Prachtig geschreven en mooi om zo een inkijkje te krijgen in jouw belevingswereld! Heel gaaf!